Meli Melo (2018)

Recensie Meli Melo CinemagazineRegie: Julian Wolf | 19 minuten | drama, korte film | Acteurs: Arber Aliaj, Tine Roggeman, Samy Filali, Ashley Ntangu

‘Meli Melo’ doet haar titel recht aan: Julian Wolf is een in Amsterdam geboren en opgegroeide, in Brussel aan de LUCA studerende beginnend filmmaker die zijn afstudeerfilm maakt over een groep jongeren in Brussel; een ware mengelmoes van culturen zowel voor als achter de camera. Ook de taal die gesproken wordt in deze kortfilm is daardoor een mix van Vlaams, Frans en Arabisch en Surinaams.

Moktar (Arber Aliaj) is 27 en heeft nog geen echt doel in zijn leven. Ook zijn leeftijdsgenoot en beste vriend Felix (Samy Filali) worstelt met de toekomst. Hij verwacht dat het snelle geld voor hem in het verschiet ligt als hij zich bezighoudt met drugs en hiphop, maar Moktar, door zijn vrienden Mo genoemd, ziet daar geen heil in. De camera is ook gericht op de blonde Eva (Tine Roggeman), die een los-vaste relatie met Mo heeft – vast genoeg om haar te bellen als hij verlichting wil voor zijn ochtenderectie, niet vast genoeg om haar voor te stellen aan zijn moslim-ouders.

Meer sfeerbeeld dan dat er daadwerkelijk iets gebeurt, is ‘Meli Melo’ fraai geschoten en gemonteerd. De naturel aanvoelende gesprekken tussen de vrienden gaan meestal nergens over, maar af en toe wordt er iets zinnigs gezegd en dan maakt de film meer indruk – genoeg om te wensen dat de filmmaker eens terugkeert om te zien hoe het deze groep vergaat. Je vergeet dan even dat het fictie is.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

DVD- en blu-ray-release: 9 oktober 2019 (Selected Shorts #26: De beste Vlaamse kortfilms)