Mondo Freudo (1966)

Regie: R.L. Frost | 80 minuten | documentaire | Acteurs: Gigi Darlene, Marlene Starr, Darlene Bennet, June Roberts

Waar toveren ze de films toch vandaan? De mensen van het label ‘American Grindhouse’ weten keer op keer de meest bizarre troep uit de vuilnisbak van de filmgeschiedenis te graaien. Ditmaal bieden ze ons een blik in ons eigen onderbewustzijn met een documentaire rondom de psycholoog Sigmund Freud. Althans, dat is wat ze zeggen… In werkelijkheid is ‘Mondo Freudo’ (‘de wereld van Freud’) niets anders dan een nepdocumentaire waarin de makers de wereld rondreizen op zoek naar seksuele excessen, in welke vorm dan ook. Of zoals ze het zelf formuleren: ‘A long, close-up look at our society’.

Uiteraard tonen de makers zich van hun meest moralistische kant en krijgen wij te zien wat voor schandalige praktijken er allemaal plaatsvinden in de wereld. Wat dacht u van stelletjes die ‘s nachts stiekem op het strand liggen te vozen? Jongeren die rond cruisen op Sunset Boulevard? Privé-clubs waar meisjes hun kleren uittrekken voor het publiek. U merkt het al. ‘Mondo Freudo’ is niet zo schokkend als de makers ons willen doen geloven. Sterker nog, het merendeel van de film is ronduit slaapverwekkend. We gaan van de ene stripclub naar de nadere en heel veel meer dan wat ontblote borsten krijgen we niet te zien. Zelfs voor het publiek in 1966 moet dit niet zo bijzonder zijn geweest.

Uiteraard is het juist deze geveinsde bezorgdheid over de staat van de maatschappij die de film zijn charme geeft. In een droog-analytische stijl wordt ons verslag gedaan van allerlei excessen, waarbij wij als publiek tegenwoordig alleen maar genoegzaam kunnen lachen. Was de wereld maar zo onschuldig dat een stripclub tot onze zorgen behoorde. Een gemiddeld middagje televisie kijken bewijst tegenwoordig het tegendeel.

En wat die bezorgdheid betreft: die is natuurlijk zo schijnheilig als de pest. De journalistieke objectiviteit is namelijk ver te zoeken. Een interview met twee lesbiennes (over excessen gesproken!) bewijst dit maar al te goed. Verslaggever: ‘If I would loan you 20 pounds right now. What would that accomplish?’ En vervolgens: ‘Okay, here’s sixty pounds’. Ja, dat is nog eens objectief verslag doen.

Maar valt er dan helemaal niets te beleven in ‘Mondo Freudo’? Nou… eigenlijk niet. De film weet even de aandacht te trekken wanneer we afreizen naar New York, waar de makers ons getuige laten zijn van een (hele slechte) Satanische ceremonie. Niet alleen wordt er een heuse dode kip geofferd aan de duivel, nee… de film belooft ons eveneens getuige te laten zijn van een maagd die cadeau wordt gedaan aan de duivel. Als we de film mogen geloven, bestaan dit soort rituelen echter vooral uit topless vrouwen die met hun voorgevel staan te schudden, want heel erg veel meer wordt er niet gedaan om het de duivel naar z’n zin te maken.

Snurk… bent u er nog? Dan mag u zich ook nog verheugen op een fragment dat zich afspeelt in Japan, waar we naar een echt marteltheater gaan. Hier worden dames belaagd door een randdebiel met een zwarte kap op, die lange, scherpe nagels op zijn vingers heeft geplakt. Alhoewel de makers ons verzekeren dat het allemaal echt is, zijn het vooral weer de blote borsten die onze aandacht moeten trekken.

En zo kabbelt de film maar voort. Echt spannend wordt het nooit en het is vooral wachten op de aftiteling geblazen, want hoe komisch de preutsheid van de film ook is, dit weet niet voor langer dan een kwartier te boeien. Daarna verlang je toch naar iets wat je aandacht trekt. Helaas zult u dit in ‘Mondo Freudo’ niet vinden. Maakt dit ‘Mondo Freudo’ tot een miskoop? Nee, want zoals altijd zit de dvd weer bomvol met extra’s, waar menig verzamelaar van gaat kwijlen. Niet alleen worden we getrakteerd op een heus audiocommentaar, we mogen ook weer genieten van een hoop grindhouse trailers en zelfs van de korte film ‘Dungeon Party’, die als bonus is toegevoegd. Voor de film zelf hoeft u het echter niet te doen.

Sander Colin