Moonbound (2021)

Regie: Ali Samadi Ahadi | 85 minuten | animatie, avontuur | Originele stemmencast: Ida Verspaandonk, Ricardo Blei, Jan Nonhof, Leo Richardson, Veerle Burmeister

In de weerspiegeling van de maan springen om zo naar de maan te transporteren; racen in een slee die voortgetrokken wordt door vlinders; reizen op de rug van een gigantische ijsbeer, het is allemaal mogelijk in de prachtige uitziende familiefilm ‘Moonbound’. Meneer Zoemermans (Leo Richardson), een kleine meikever, start de film met het tragische verhaal dat zijn thuis, een geliefde berenboom, in gevaar wordt gebracht door drie bouwers. Hij roept de hulp in van de Nachtelf (Veerle Murmeister) en die verbant de drie mannen naar de maan. Maar in haar onhandigheid heeft ze de boom meegestuurd waar mevrouw Zoemermans (Maria Lindes) nog in zat. Meneer Zoemermans blijft bedroefd achter. Dan vindt hij Peter (Ricardo Blei), en zijn fantasierijke zusje Anne (Ida Verspaandonk). Broer en zus hebben een moeilijke relatie, want Peter vindt het lastig om mee te gaan in Annes wilde verzinsels. Anne heeft geen probleem om meneer Zoemermans te helpen en gaat met hem mee door de reflectie van de maan. Peter, die haar in eerste instantie niet gelooft, gaat achter haar aan. Maar eenmaal aangekomen blijkt Anne ontvoerd door de maanmannen. Met behulp van Klaas Vaak (Jan Nonhof) en meneer Zoemermans gaan ze op zoek naar het meisje.

De Duits-Iraanse regisseur Ali Samadi Ahadi is erin geslaagd een interessant concept neer te zetten. De film doet een beetje denken aan ‘Fei Fei en de Maan’ (Glen Keane, 2020), maar hij geeft zijn eigen draai aan de wereld buiten onze atmosfeer. Naast de Nachtelf wonen er ook enkele natuurgeesten in deze wereld, waaronder Klaas Vaak. Naast dat hij kinderen op de Aarde in slaap brengt, is hij een leraar van sterren in de vorm van kleine meisjes. Wanneer zij hun opleiding hebben afgerond, krijgen ze een eigen kind toegewezen waarover ze moeten waken. Deze sterren zijn misschien wel de leukste personages van de film. Alles wat ze zeggen, zeggen ze synchroon met elkaar, wat in plaats van irritant juist heel vertederend over komt. Helaas zijn ze samen met Anne ontvoerd en daarom gaat Klaas Vaak mee met Peter en meneer Zoemermans om ze te redden.

Waar de film echt tekort in schiet zijn de karakters van de personages. Misschien met uitzondering van Anne, komt geen één van de andere personages legitiem over. Meneer Zoemermans levensdoel bijvoorbeeld is om zijn boom en partner te redden van de maanmannen, maar zodra ze daar aankomen wil hij naar huis omdat hij zich niet veilig voelt. Zijn angsten worden gebruikt als humor in de film, maar passen vaak niet bij zijn personage. Ook wordt de lastige relatie tussen Peter en Anne niet goed opgelost. Peters motivatie om haar te redden lijkt vooral voort te komen uit zijn belofte naar zijn moeder om op haar te letten en niet naar de liefde voor zijn zusje. ‘Moonbound’ zorgt amper voor situaties waarin de twee kunnen verbinden en hun relatie lijkt op het einde spontaan goed te zijn.

Ook is het lastig om bewondering op te bouwen voor de natuurgeesten. Alle geesten worden neergezet als stereotypen (twee Afrikanen, een Indiase, een Schot en een Duitse) zonder dat er een logica achter zit, ze representeren immers geen bestaande mythische personages. Daarnaast missen deze geesten ook de chemie met elkaar. Ze lijken een gemeenschap te zijn zonder ook maar een beetje in elkaar geïnteresseerd te zijn. Hun interactie is of gewelddadig of ongepast flirterig. In de film organiseert de Nachtelf een diner met niet genoeg plaatsen voor alle geesten. Elk jaar doen zij een race om een plek te kunnen bemachtigen. Het concept van een race tussen de geesten is leuk bedacht, maar het is niet begrijpelijk waarom een Nachtelf in haar grote paleis niet alle geesten wil of kan uitnodigen.

Hoewel er weinig sympathie voor de karakters opgebouwd kan worden, is de film wel prachtig geanimeerd. De flashback waarin meneer Zoemerman zijn vrouw en boom verliest is geheel in 2D. Dit zorgt ervoor dat er een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen verleden en heden en de personages die daarin al voorkomen, zoals de Nachtelf en de maanmannen, blijven nog een beetje mysterieus. Maar ook in de rest van de film ziet de animatie er erg professioneel uit en dat doet vooral de fantasiewereld erg goed.

Neem de wereld van maanreflecties als portaal, sterren die synchroon spreken, en een wolkachtige wereld waar Nachtelfen, Klaas Vaak en andere natuurgeesten leven en je hebt een prachtig concept van een leuke film. Maar deze film laat vooral zien hoe belangrijk het is dat personages goed geschreven worden. Want als karakters constant van persoonlijkheid veranderen om in de situatie te passen is het lastig sympathie voor ze op te bouwen en te genieten van een veelbelovende film. ‘Moonbound’ redt zichzelf vooral door personages als Anne en de sterren.

Sanne Brands

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 19 oktober 2022
DVD-release: 12 april 2023