My Neighbor Totoro – Tonari no Totoro (1988)

Regie: Hayao Miyazaki | 86 minuten | animatie, familie | Originele stemmencast: Noriko Hidaka, Chika Sakamoto, Shigesato Itoi, Sumi Shimamoto, Tanie Kitabayashi, Hitoshi Takagi, Yûko Maruyama, Machiko Washio, Reiko Suzuki, Masashi Hirose

Er zijn veel dingen waar een mens vrolijk van wordt. Sommige daarvan zijn wat gezonder dan andere, maar toch. Een lekkere borrel, een mooi boek, luisteren naar stand-up-comedians, kijken naar een paar seizoenen ‘Friends’. Het helpt allemaal. En toch werkt niets zo goed als de animatiefilm ‘My Neighbor Totoro’ van animatiegrootheid Hayao Miyazaki.

In ‘My Neighbor Totoro’ ontmoeten we de zusjes Mei (4) en Satsuki (10) die met hun vader verhuizen naar een huisje op het platteland. Hun moeder is opgenomen in een ziekenhuis in de omgeving, vandaar die verhuizing. Het huisje is een bouwval, maar dat boeit de meisjes niet. Wat ze wel boeit zijn de omringende heuvels, bossen, rijstvelden en reuzenbomen. En nog boeiender zijn de vreemde schepsels die ze ontmoeten: een kattenbus, pluizige roetballetjes met kraalogen en de onnavolgbare Totoro. Wie of wat Totoro is? Dat laten we maar in het midden (het is ook niet uit te leggen).

Werkelijk alles in ‘My Neighbor Totoro’ ademt vrolijkheid. Om te beginnen de meiden zelf. Mei en Satsuki zijn opgewekte, nieuwsgierige stuiterballen. Ze rennen en springen en huppelen en vinden alles geweldig wat ze tegenkomen. Wat ze tegenkomen appelleert steeds aan de kinderlijke fantasie, zodat we de omgeving steeds met kinderogen bekijken. Wie het latere werk kent van Miyazaki weet wat voor kleurrijke schepsels je dan ontmoet, maar toch kijk je je ogen uit. Vooral wanneer je Totoro voor het eerst ziet (die we nog steeds niet gaan uitleggen).

De grootste kracht van de film zit in de originele uitwerking. Zo is de kattenbus iets anders dan je zou verwachten. In iedere andere animatiefilm zou het een kat zijn die kinderen vervoert op zijn rug. In ‘My Neighbor Totoro’ is het een kolossale kruising tussen kat en bus, met een grijnzende kattenkop, een openklappende deur, openstaande ramen en heerlijk fluffy banken. De film zit vol met dergelijke fantastische ideeën.

Dan zijn er nog de prachtige animaties, de heerlijk uitgelaten humor, de aandoenlijke interactie tussen de kinderen en hun vader, de nooit opdringerige ecologische boodschap, de grappige bijfiguren en de geslaagde verwijzingen naar ‘Alice in Wonderland’. Dit maakt ‘My Neighbor Totoro’ tot een juweel van een animatiefilm voor jong en oud. Wie hier niet vrolijk van wordt, is niet te redden.

Henny Wouters

Waardering: 4.5