Nous finirons ensemble (2019)
Regie: Guillaume Canet | 135 minuten | komedie, drama | Acteurs: François Cluzet, Marion Cotillard, Gilles Lellouche, Laurent Lafitte, Benoît Magimel, Pascale Arbillot, Clémentine Baert, Valérie Bonneton, José Garcia, Mikaël Wattincourt, Jean Dujardin
Het was in 2010 één van de best bezochte films in de Franse bioscopen: ‘Les petits mouchoirs’ van acteur/regisseur Guillaume Canet. Voor Canet was het een heel persoonlijk project. Hij schreef het scenario toen hij door een bloedvergiftiging aan huis gekluisterd was en liet zich daarbij inspireren door de Amerikaanse ensemblefilm ‘The Big Chill’ uit 1983. In beide films blijkt een tragische gebeurtenis de katalysator voor een hernieuwde samenkomst van oude vrienden, waarbij lief en leed, oud zeer, al dan niet beantwoorde verlangens en onuitwisbare herinneringen de kop opsteken (dat de titel zich in het Nederlands het beste laat vertalen tot ‘leugentjes om bestwil’ zegt genoeg). Canet vroeg zijn vrienden uit de Franse filmwereld – onder wie zijn levensgezellin Marion Cotillard, Jean Dujardin, Gilles Lellouche, Francois Cluzet en Benoît Magimel – om een rol te spelen, zodat het allemaal nog persoonlijker werd en het gezelschap nam daadwerkelijk drie dagen zijn intrek in het vakantiehuis in Cap Ferret dat ook in de film een cruciale rol speelt. De film was zo’n daverend succes dat Canet zat te broeden op een vervolg. Want hoe is het nu, zo’n tien jaar later, eigenlijk met de vriendengroep. Hebben ze het drama dat zich indertijd afspeelde kunnen verwerken of worstelen ze nog steeds met het leven?
In ‘Nous finirons ensemble’ (vertaald: ‘we zullen samen eindigen’) komen de vrienden weer bijeen in het vakantiehuis van restauranthouder Max (François Cluzet), ditmaal om diens zestigste verjaardag te vieren met een surpriseparty. Max zit helemaal niet op zo’n verrassingsbezoek te wachten; hij is inmiddels gescheiden van Vero (Valérie Bonneton) en zit na een verkeerde investering zwaar in de geldproblemen. Zo zwaar zelfs, dat hij geen andere optie ziet dan zijn geliefde, eigenhandig gebouwde vakantiewoning in Cap Ferret in de verkoop te zetten. Maar net wanneer de makelaar op de stoep staat, duiken zijn oude vrienden Vincent (Benoît Magimel), Marie (Marion Cotillard), Eric (Gilles Lellouche), Antoine (Laurent Lafitte) en Isabelle (Pascalle Arbillot) – inclusief aanhang en kinderen – op de stoep en zij mogen absoluut niet weten dat het water Max aan de lippen staat. De neurotische Max moet er aanvankelijk niks van hebben, maar gaat op aandringen van Eric toch overstag. Al moet er dan wel een ander huis geregeld worden. De vriendengroep blijkt het contact met elkaar de afgelopen jaren een beetje te hebben verloren en hebben het nodige met elkaar in te halen. Marie heeft het moeilijk dat ze haar zoontje zonder haar grote liefde Ludo (Jean Dujardin) moet opvoeden. Vincent heeft zijn nieuwe vriend meegenomen, maar blijkt toch nog een zwak voor zijn ex Isabelle te hebben, zeker als hij ziet hoe zij is opgebloeid. Eric heeft een dochtertje van tien maanden en krijgt het aan de stok met zijn strenge nanny (Tatiana Gousseff) en Antoine is het zat dat niemand hem serieus neemt. Als klap op de vuurpijl besluit ook Vero een bezoek aan Cap Ferret te brengen; als ze ontdekt dat Max hun vakantiehuis in de verkoop heeft gezet, besluit ze met hulp van een welwillende buurman wraak te nemen.
‘Nous finirons ensemble’ is een schoolvoorbeeld van luchtig drama. Gedragen door een ensemble van uitstekende acteurs die perfect op elkaar zijn ingespeeld, word je als kijker als het ware in de vriendengroep getrokken, alsof je er ook al jaren bij hoort. De personages zijn weliswaar een klein beetje karikaturaal (de neurotische Max, de spring-in-het-veld Marie, de charmeur Eric, de klungelige Antoine), maar doordat ze door zulke goede acteurs gespeeld worden, komen ze zonder enige moeite tot leven. Na het wat stroeve begin groeien ze weer nader tot elkaar wat leidt tot dagen vol nostalgie, ontroering, ongedwongen plezier en onverwachte ontboezemingen. De amoureuze verwikkelingen, het gedoe met de kinderen (die inmiddels al heel wat groter zijn) en het nodige drama dat de kop opsteekt zouden niet misstaan in het scenario van een willekeurige soapserie, maar door de vakbekwame manier waarop Canet, zijn cast en zijn crew ermee omgaan glijdt ‘Nous finirons ensemble’ daar nooit in weg. Nadeel van zo’n propvolle cast is dat niet elk personage even rijk bedeeld is wat betreft backstory, verhaallijnen en ontwikkeling. Zo sneeuwen met name Antoine en Isabelle een beetje onder in al het relationele geweld, terwijl Marie, Max en Eric de meeste aandacht naar zich toetrekken. Desondanks houden ze zich aardig staande. ‘Nous finirons ensemble’ is weliswaar een vervolg op ‘Les petits mouchoirs’, maar beide films zijn los van elkaar te zien. Wie de eerste film gezien heeft, heeft echter wel een streepje voor omdat hij of zij de personages en hun achtergronden al kent.
‘Nous finirons ensemble’ is een komisch drama die het grotendeels moet hebben van de uitstekende acteurs en hun warme, oprechte onderlinge chemie. Dat de acteurs ook in het echte leven met elkaar bevriend zijn, straalt er absoluut van af en geeft deze Franse ensemblefilm net dat beetje extra ten opzichte van zijn genregenoten.
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 6 juni 2019
DVD-release: 13 september 2019