Once (2006)

Regie: John Carney | 85 minuten | drama, muziek, romantiek, musical | Acteurs: Glen Hansard, Markéta Irglová, Hugh Walsh, Gerard Hendrick, Alaistair Foley, Catherine Hansard, Kate Haugh, Senan Haugh, Darren Healy, Bill Hodnett, Danuse Ktrestova, Pat McGrath, Sean Miller, Geoff Minogue, Leslie Murphy, Wiltold Owski, Marcella Plunkett, Praghosa, Pete Short,  Krzysztos Tiotka, Mal Whyte

‘Once’ is een Ierse muzikale lovestory die alle risico’s van een dergelijk thema in zich draagt. Toch heeft regisseur John Carey die bekwaam weten te vermijden. Het is een kleine film, gemaakt met een klein budget. Het verhaal is simpel: een aardige jonge man die in de zaak van zijn vader werkt en daar onder andere stofzuigers repareert treedt in zijn vrije tijd op als straatzanger in Dublin. De relatie met zijn vriendin is zojuist stuk gelopen, zijn ex-vriendin is met een ander naar bed geweest en hij bezingt zijn leed in zijn liedjes. Heimelijk houdt hij echter nog steeds van haar.

Bij een straatoptreden ontmoet hij een Tsjechische immigrante die op straat rozen verkoopt. Zij vindt zijn liedjes mooi en vraagt hem de oren van het hoofd. Als zij hoort dat hij eigenlijk stofzuigerreparateur is, neemt zij de volgende dag haar kapotte stofzuiger mee om die door hem te laten repareren. De scènes waarbij zij samen met de stofzuiger als een soort hondje aan de lijn door Dublin lopen zijn amusant en getuigen van mooie cameraregie.

De ontwikkelingen die dan volgen liggen in de lijn der verwachtingen. De vriendschap tussen de twee bloeit op. Gaat dit leiden tot een relatie? De film bevat zeker een happy end zoals dat bij een lovestory hoort, maar dat is niet noodzakelijkerwijs het einde dat je zou verwachten.

De hoofdrol van Guy wordt gespeeld door Glen Hansard, zanger van de Ierse groep ‘The Frames’. Hij blijkt een natuurtalent en acteert geloofwaardig. Markéta Irglová speelt zeer naturel de rol van jonge immigrante. Het samenspel is meer dan aanstekelijk.

Op zich behoeft een dergelijk filmverhaal weinig diepgang en dat zit er dan ook niet in. Het verhaal is eenvoudig, maar goed geschoten met mooie plaatjes van het fotogenieke Dublin. De dialogen spelen een mindere rol, de songs en de songteksten hebben een belangrijke functie en komen deels in de plaats van die dialoog. In de film zien we ook nog wat plaatjes van de traditionele Ierse (samen)zang in de ‘singing pubs’. Het verhaal ontwikkelt zich zorgvuldig en de cameravoering is weldadig rustig.

Prima muziek, goede sfeer, mooie straatbeelden, een feel good movie voor een ontspannen avondje.

Rob Veerman

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 20 september 2007