Panta Rhei (2018)

Recensie Panta Rhei CinemagazineRegie: Wouter Bongaerts | 10 minuten | animatie, korte film | Originele stemmencast: Tom Vermeir, Griet Dobbelaere

Stefaan Geeraerts is een marinebioloog in de korte animatiefilm ‘Panta Rhei’ van de Vlaamse Wouter Bongaerts. Een droombaan, zouden veel mensen zeggen, maar Stefaan is niet gelukkig. Bij aanvang van de tien minuten durende animatie zien we hem een aangespoelde bultrug observeren. Het aanspoelen van het arme zeezoogdier zet een serie veranderingen in Stefaans leven in gang, dat niet meer te stoppen lijkt.

Stefaans vriendin doet zijn uiterste best hem te begrijpen en ondersteunen, maar de introverte man wijst haar keer op keer af en raakt alleen maar geïrriteerd. Wanneer hij het idee heeft overal water te zien stromen, is het duidelijk: Stefaan heeft ernstige psychische problemen.

‘Panta Rhei’ betekent ‘alles stroomt’. Het is een filosofische gedachte waarmee gezegd wordt dat niets hetzelfde blijft. Voer je dit terug op deze korte film, dan zou je kunnen concluderen dat Stefaan vast zit in zijn gedachtengang. Wellicht heeft hij problemen met de sleur van zijn werk, voelt hij dat alles zich herhaalt en vraagt hij zich af wat het nut is van zijn bestaan. De innerlijke strijd is mooi vormgegeven, met een fijne symboliek die past bij het thema van de film. De animatiestijl is ‘ouderwets’ 2d en het kleurgebruik is erg mooi, zodat sommige scènes het inlijsten waard zijn. Op het verhalend niveau is ‘Panta Rhei’ misschien net iets te kort om een blijvende indruk te maken. Het maakt echter wel nieuwsgierig naar verder werk van deze animatieregisseur.

Monica Meijer

Waardering: 3

DVD- en blu-ray-release: 9 oktober 2019 (Selected Shorts #26: De beste Vlaamse kortfilms)