Paradise Trips (2015)

Regie: Raf Reyntjens | 90 minuten | komedie, drama | Acteurs: Gene Bervoets, Noortje Herlaar, Pascal Maetens, Jeroen Perceval, Line Pillet, Hannes Reckelbus, Marie Louise Stheins, Charlotte Timmers, Cédric Van Den Abbeele, Tania Van der Sanden, Pieter Verelst

Hier is uw uitgangspunt: een Vlaamse buschauffeur met forse druipsnor en ‘Viva España’ als ringtone, moet vlak voor zijn pensioen een groep alternatieve jongeren naar een dancefestival in Kroatië rijden en terugbrengen, terwijl hij zijn hele werkende leven brave burgers naar de costa’s heeft vervoerd. Deze Mario Dockers (Gène Bervoets) wordt in de openingsscène neergezet als uitgebluste echtgenoot, die zijn zorgzame vrouw met korte bevelen aanspoort de mayonaise aan te geven.

Al vroeg in de film gaan we op reis, wordt duidelijk dat Mario’s verloren zoon Jim (Jeroen Perceval) één van de ‘hippies’ is, dat beiden het niet naar de zin hebben en dat de jonge regisseur Raf Reyntjens aanstuurt op een confrontatie. Dan moet je ook doorzetten en vol de dramakaart spelen, met het risico een deel van het publiek van je te vervreemden. Reyntjens, bekend van de videoclip ‘Papaoutai’ van Stromae, blijft echter wankelen op het slappe koord van de feelgoodsympathie in deze volle film.

Sfeertekening voldoende in ‘Paradise Trips’ en veel clichés over alternatieve leefstijlen; dat de zoon van Jim een structuurloos leven leidt en op de Kroatische camping een kameraad vindt in de ontheemde brombeer die zijn opa blijkt, is haast een invuloefening. Reyntjens wordt gered door Bervoets, die zich in ‘Paradise Trips’ een fijne karakterauteur toont, die zich met al zijn collega-acteurs thuis voelt – al voegt de belangrijke bijrol van Noortje Herlaar als schoondochter niets essentieels toe.

Een en ander leidt bovendien af van het thema vader en zoon. Een beetje broeien doet het alleen aan het slot, wanneer Mario en Jim elkaar na een grappig gefilmde LSD-trip enigszins vinden. Het blijft te weinig voor een lach en een traan en de juiste toon wordt nooit helemaal gevonden, maar Bervoets, Perceval en de spaarzaam in beeld gebrachte Tania van der Sanden (moeder) houden een belofte van diepgang in stand.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 24 september 2015