Powder Blue (2009)
Regie: Timothy Linh Bui | 108 minuten | drama | Acteurs: Jessica Biel, Eddie Redmayne, Forest Whitaker, Ray Liotta, Lisa Kudrow, Patrick Swayze, Kris Kristofferson, Alejandro Romero, Sanaa Lathan, Chandler Canterbury, Jeffery A. Baker, Navid Negahban, Ravi Patel, Billy Wirth, Don Swayze, Ben Bray, Joe Holt, L. Scott Caldwell, Mandy June Turpin, Armando Cosio, Riki Lindhome
‘Powder Blue’ is een ensembledrama in de stijl van ‘Magnolia’, ‘Crash’, ‘Babel’ en ‘Amores perros’, verhaallijnen en hoofdpersonages die onderling met elkaar verbonden raken. In ‘Powder Blue’ draait het om de drie ankers in het leven van alledag: geloof, hoop en liefde. Vier personen hebben met zichzelf en met hun noodlot te kampen.
Voormalig priester Charlie (een uitstekende Forest Whitaker) zoekt na een tragedie naar verlossing, iemand die hem – letterlijk – uit zijn lijden wil verlossen. Stripper Rose Johnny (Jessica Biel) is wanhopig op zoek naar liefde en vindt die uiteindelijk bij de, door een toeval op haar pad gekomen, jonge begrafenisondernemer Qwerty (Eddie Redmayne). En Jack Doheny (Ray Liotta), een aan maagkanker lijdende ex-gedetineerde, probeert zijn verleden te achterhalen nadat hij 25 jaar achter tralies heeft doorgebracht. Met te kleine bijrollen van Lisa Kudrow (als eenzame serveerster Sally die met Charlie aanpapt), Kris Kristofferson en Patrick Swayze (in zijn laatste filmrol als de buitenissige Velvet Larry, stripclubeigenaar) is ‘Powder Blue’ helaas tekstueel niet zo sterk als de eerder gememoreerde titels. Ook worden de karakters van de hoofdrolspelers minder goed uitgesponnen. Tel daar een paar overbodig melodramatische scènes bij op en je hebt een eindsaldo wat op middelmatig uitkomt, niet al te goed en niet al te slecht. Echter, te weinig beklijvend om lang in de gedachten na te blijven sudderen.
De relatie tussen Qwerty en Rose Johnny valt eigenlijk niet te rijmen. Een prachtige vrouw die iedereen kan krijgen, valt voor een schuchtere jonge man? Okay, maar alleen als je als kijker ook zelf echt in wonderen gelooft. En moest “Friends”-ster Lisa Kudrow per se opdraven om slechts een regel of tien op te lepelen? De ultrakorte bijdrage van meneer Kristofferson kan helemaal als overbodig worden beschouwd. Ray Liotta lijkt alleen nog maar te worden gecast als mysterieuze, zwijgzame bad guy.
Kortom, regisseur Linh Bui levert een redelijke poging af, maar niet alles komt even geloofwaardig over en dat doet afbreuk aan de som der delen. Pluspunt is het spel (en voor de anders geïnteresseerden, de fysiek) van Jessica Biel en Forest Whitaker. Zij weten het meeste te peuren uit het niet altijd even verheffende script. Een ander plusje gaat uit naar de soundtrack: pulserende songs van artiesten als Bliss en Imogen Head.
Ruud Stift