Sollers Point (2017)

Regie: Matthew Porterfield | 101 minuten | drama | Acteurs: McCaul Lombardi, Jim Belushi, Tom Guiry, Zazie Beets, Marin Ireland, Brieyon Bell-El, Everleigh Brenner, Lynn Cohen, Imani Hakim, Kazy Tauginas, Wass Stevens, Alyssa Bresnahan, Ashley Shelton

Baltimore kan een keiharde stad zijn om in op te groeien. Dat zagen we al in de sublieme televisieserie “The Wire”, waarin we de drugsproblematiek van de stad vanuit verschillende invalshoeken konden aanschouwen. Ook filmmaker Matthew Porterfield, zelf geboren en getogen in Baltimore, ziet in zijn thuisstad een ideaal decor voor zijn films. Hij richt zich het liefst op de problemen waar jongeren tegenaan lopen. In ‘Hamilton’ (2006) draait het bijvoorbeeld om een jong stel – hij is 20, zij 17 – dat onvoorbereid een baby heeft gekregen en in zowel ‘Putty Hill’ (2010) als ‘I Used to Be Darker’ (2013) staan ontwrichte families centraal. Porterfield houdt van zijn stad, maar schroomt niet om kritische vragen te stellen en de zaken scherp te observeren. In ‘Sollers Point’ duiken we de buitenwijken van Baltimore in, waar werkeloosheid, rassenproblematiek en criminaliteit een serieus probleem vormen. Centraal staat Keith (met volle overtuiging gespeeld door de relatief onbekende McCaul Lombardi), een 24-jarige man die er net een gevangenisstraf op heeft zitten. Een jaar was hij aan huis gekluisterd vanwege een enkelband, maar nu mag hij de wijde wereld weer in. Hij is vastberaden om zijn leven te beteren, maar dat blijkt zo eenvoudig nog niet, merken we al gauw.

Waarom hij ooit zijn gevangenisstraf kreeg, wordt niet duidelijk. Maar dat Keith een kort lontje heeft en zich in dubieuze milieus ophoudt, ontdekken we al snel. Zijn intenties om zich definitief uit het criminele wereldje te werken, zijn absoluut aanwezig. Maar staat hij sterk genoeg in zijn schoenen om die sprong te wagen en de verleidingen van het snelle geld te weerstaan? Zijn thuissituatie is in elk geval niet al te hoopvol: Keith woont bij zijn vader Carol (Jim Belushi), met wie de band niet bepaald warm en hartelijk is. Zijn moeder blijkt het gezin al lang geleden te hebben verlaten en Keiths andere familieleden, waaronder zijn zus (Marin Ireland) wonen in een andere staat. Waarom er zo veel strijd is tussen vader en zoon, wordt niet helemaal duidelijk. Ook met zijn ex Courtney (Zazie Beetz) botert het niet meer. Zij wil niets meer met hem te maken hebben, een feit dat hij maar moeilijk kan verkroppen. Criminele types bieden aan hem ‘op weg te helpen’, maar daar zit Keith niet op te wachten, met als gevolg dat één van hen (Tom Guiry) hem blijft lastigvallen en tot het uiterste blijft tergen. Niet alleen de mensen dicht bij hem keren zich tegen Keith, ook de boze buitenwereld ontvangt hem niet bepaald met open armen. Hij heeft serieuze plannen om een opleiding te gaan volgen, maar als hij direct bij de eerste les 45 minuten te laat komt, heeft hij zijn eigen glazen al ingegooid. Dan maar aan het werk, maar het snelle geld van de drugshandel blijkt toch nog altijd onweerstaanbaar voor hem te zijn. Even lijkt er een nieuwe liefde op te bloeien met kunststudente Aurora (Maya Martinez), maar ook zij verdwijnt als sneeuw voor de zon als ze merkt dat Keith zijn duistere verleden niet achter zich kan laten.

De ster van ‘Sollers Point’ is McCaul Lombardi, die eerder te zien was in Andrea Arnolds ‘American Honey’ (2016). Achter die prachtige staalblauwe ogen gaat een enorme rauwheid, complexiteit en intensiteit schuil. Lombardi’s Keith toont enerzijds berouw over wat hij op zijn kerfstok heeft, en ware intenties om zijn leven een nieuwe draai te geven, maar is anderzijds te ijdel en zelfingenomen om zelf die veranderingen teweeg te brengen. Meer nog dan een portret van een jongeman die verscheurd wordt door zijn verleden, is ‘Sollers Point’ een karakterschets van de wijk waar Keith woont en de ongeschreven wetten en regels die er heersen. Van het stempel van veroordeelde crimineel kom je sowieso al niet gemakkelijk af, maar in een kansarme achterbuurt van Baltimore is het al helemaal lastig om het roer om te gooien. Bij Keith is het bovendien ook nog eens de vraag: hoe graag wil hij zijn leven eigenlijk beteren? Want zijn gedrag is nogal tegenstrijdig. Hoewel Porterfield nogal wat vragen onbeantwoord laat, en Keith regelmatig onbegrijpelijke keuzes maakt, voelen we tussen onze frustraties door toch een emotionele connectie met deze jongen. De nadruk ligt op hoe kwetsbaar hij is als pas uit de gevangenis ontslagen kruimeldief, want het gevaar ligt overal op de loer. De mensen die het beste met hem voor hebben, vermijdt hij. Tot stil verdriet van met name vader Carol en ex-vriendin Courtney. Liever neemt hij anderen in vertrouwen, maar of zij hem van het juiste advies voorzien is nog maar de vraag. Zijn ontmoetingen met een verlopen junkie (Alyssa Bresnahan) laten zien dat hij wel degelijk in staat is om anderen te geven en zorgen voor de nodige emotionele diepgang. Het rendez-vous met de quasi-poëtische drug-kingpin ‘Mom’ (Michael Rogers) daarentegen, bij wie de wanhopige Keith om raad vraagt, voelt daarentegen nogal geforceerd aan in een verder realistisch geschreven en gefilmd verhaal. En het einde van de film is nogal onbevredigend.

‘Sollers Point’ is een rauw, realistisch portret van niet alleen een voormalige gevangenisklant met gewetenswroeging en moeite heeft zijn leven weer op te pakken, maar bovendien een indringende schets van een kansarme stadswijk waar armoede, werkeloosheid, rassenongelijkheid en criminaliteit de samenleving diep in hun greep houden. Vooral dankzij ijzersterk acteerwerk van met name McCaul Lombardi – een ware ontdekking! – worden we het leven in de wijk Sollers Point ingetrokken, hoe ver de situatie ook van ons afstaat.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

DVD-release: 18 december 2018