Sports Movie – The Comebacks (2007)

Regie: Tom Brady | 102 minuten | komedie, sport | Acteurs: David Koechner, Carl Weathers, Melora Hardin, Matthew Lawrence, Brooke Nevin, Nick Searcy, George Back, Noureen DeWulf, Jesse Garcia, Jackie Long, Robert Ri’chard, Martin Spanjers, Jermaine Williams, Finesse Mitchell, Will Arnett, Dax Shepard, Bradley Cooper, Jon Gries, Andy Dick, Eric Christian Olsen, Frank Caliendo

O ja, die hadden we nog niet gehad: een parodie op sportfilms! De meeste doorsnee sportfilms vormen al een parodie op zichzelf, gezien het geijkte pad dat altijd bewandeld wordt, maar na het deplorabele ‘Date Movie’, waarin romantische komedies op de hak genomen worden, dacht het Amerikaans Fox Atomic dat er nog wel behoefte zou zijn aan een spoof op allerlei sportfilms. ‘Sports Movie’ kreeg in de VS, als ‘The Comebacks’, nog een bioscooprelease ook, maar in Nederland pakt men het slimmer aan door de film alleen maar op DVD uit te brengen. Ook hier maakt men de fatale fout te denken dat het simpelweg refereren aan andere films al een grap op zich is. Zo kuiert Michelle (Brooke Nevin), de blonde dochter van coach Lambeau Fields (zijn naam is een parodie op het beroemde footballstadion Lambeau Field), op een gegeven moment gekleed in bikini en met een surfplank onder haar arm door het beeld, waarop Lance Truman, een van de footballspelers, tegen haar zegt: “Hey Blue Crush”. Michelle lijkt niet eens op Kate Bosworth! Ook ‘Bend It Like Beckham’ ontkomt niet aan datzelfde lot als er een op Jesminder lijkend meisje (hier Jizminder genoegd) opduikt als ‘kicker’.

Soms doen de makers echter iets meer hun best, bijvoorbeeld wanneer ‘Gridiron Gang’ of ‘Remember the Titans’ geparodieerd worden. Eén van de twee fans in het publiek (de enige die het team heeft) vraagt dan aan de ander: “Tegen wie spelen ze?” De ander antwoordt: “De Titans.” De een weer: “Hmm… do you remember them?” Kijk, dat is wel grappig. Ook leuk is de geijkte brief die Coach Fields voorleest van een stervend klein jongetje, die nog een laatste wens heeft: de tegenpartij zien winnen. “Geven we hem wat hij wil?” brult hij. Zijn team antwoordt: “Nee!” Verder zitten er een aantal look-a-likes in, in een redelijk geslaagde parodie op ‘Invincible’ zien we Mark Wahlberg maar dan anders van het veld gestuurd worden en de stem van het Denzel Washington personage in het ‘Remember the Titans’ deel van de film is behoorlijk overtuigend. Jammer genoeg liggen die paar leuke scènes te ver uit elkaar en daar tussenin moet je heel wat flauwigheden doorstaan. Coach Fields heeft – uiteraard zou je bijna zeggen – nogal wat onderdrukte homoseksuele gevoelens, en de scenarioschrijvers hebben van hem een personage gemaakt waar Sigmund Freud zijn vingers bij af zou likken: de ene na de andere opmerking vat hij anders op en het heeft allemaal met seks te maken.

Wel moet gezegd worden dat de plot nog aardig uitgewerkt is, althans, er is sprake van een duidelijk begin, midden en eind, wat al een hele prestatie is gezien het niveau van andere spoofs, die vaak alleen maar van losse scènes aan elkaar hangen. Er is een antiheld, Coach Fields, die zijn vrouw Barbara (Melora Hardin) en twee kinderen (alhoewel zoonlief na in één scène gefunctioneerd te hebben als onderwerp voor een flauwe grap niet meer terug keert), verwaarloost. Hij krijgt nog een laatste kans zich te bewijzen en wordt door zijn vriend Freddie Wiseman (Carl Weathers) geholpen aan een nieuwe baan: het trainen van het footballteam van Heartland State University in Plainfolk, Texas. Freddie bezoekt zijn oude kameraad als deze zijn sportcarrière de rug toe heeft gekeerd en met vlijt zijn huidige baan uitoefent: het handmatig zorgen dat het renpaard Seabiscuit nageslacht levert. Toegegeven: dit had een stuk onsmakelijker in beeld gebracht kunnen worden. Fields neemt de baan, belooft zijn vrouw dat familie nu echt op de eerste plaats komt en vergeet deze belofte prompt. Het team bestaat uiteraard uit een stelletje losers en Fields vult het aan met nieuw talent. Daarnaast krijgt zijn dochter een relatie met een van de teamleden, legt zijn seksueel onbevredigde vrouw het aan met een exchange student en wordt Fields op vriendelijke wijze bedreigd door de lokale postbode, kapper en sheriff (Dax Shepard en Will Arnett in rollen die nauwelijks meer genoemd mogen worden dan cameo’s). Fields’ assistent heet iPod (als parodie op Cuba Gooding Jr.’s ‘Radio’, ha ha) en Lance’s vader is een drag Queen die als Cher optreedt. Het leidt allemaal naar de grote finale, waarvoor de schrijvers de bijzonder hilarische naam Toilet Bowl hebben bedacht. Je bent gewaarschuwd.

Monica Meijer