The Inspection (2022)

Regie: Elegance Bratton | 95 minuten | drama | Acteurs: Jeremy Pope, Gabrielle Union, Bokeem Woodbine, Raúl Castillo, McCaul Lombardi, Nicholas Logan, Eman Esfandi, Aaron Dominguez, Aubrey Joseph, Andrew Kai, Tyler Merritt, Steve Mokate, Brad Napp, Daniel Williamson, Wynn Reichert

Je zou soms vergeten van hoe ver de LHBTIQ+ gemeenschap heeft moeten komen. Hoewel er op sommige plekken nog steeds hard gestreden moet worden voor de mensenrechten, is in andere delen van de wereld hun bestaan intussen bijna genormaliseerd. Zo’n twintig jaar geleden was dit zeker nog niet het geval. ‘The Inspection’ speelt zich af in 2005, een tijd waarin de naweeën van de hiv-epidemie nog sterk voelbaar waren. De film vertelt het verhaal van French (Jeremy Pope), die al negen jaar lang door de straten dwaalt nadat hij als 16-jarige Afro-Amerikaanse homoseksueel door zijn moeder (Gabrielle Union) het huis uit is gezet. In een poging om nog iets van zijn leven te maken, besluit hij zich aan te melden bij het Amerikaanse marinierskorps. Hier zet hij alles op alles om een betekenis in zijn leven te vinden en uiteindelijk aan zijn moeder te bewijzen dat hij goed genoeg voor haar is.

Voor regisseur Elegance Bratton is dit een persoonlijke weergave van zijn leven. Hoewel het verhaal grotendeels is geïnspireerd door zijn persoonlijke ervaring, vond Bratton het ook belangrijk om het verhaal van vele lotgenoten te vertellen. Veel homoseksuelen zochten toevlucht in het marinierskorps en hoewel ze daar hun geaardheid moesten verbergen en discriminatie ondervonden wanneer deze ontdekt werd, vonden velen toch ook kameraadschap en hielp deze gemeenschap hen om een soort waarde te voelen. In een interview legt Bratton uit: “Je ben alleen zo belangrijk als je vermogen om de persoon rechts en links van je te kunnen beschermen.”

Met een prachtige cast wordt Brattons verhaal verteld, maar met name Jeremy Pope verdient alle lof. De transitie die hij doormaakt in de film van nerveuze en bange jongen naar een man met zelfvertrouwen is prachtig om te zien. Hij weet de juiste emotie uit te beelden met alleen zijn ogen waardoor het niet moeilijk is om je in te leven in zijn karakter, met een moeder die hem veracht voor zijn homoseksualiteit. Dit simpele relatieconflict komt bijna ongeloofwaardig over omdat de realiteit hiervan zo ver in het verleden lijkt te liggen. Het lijkt dan ook onwaarschijnlijk dat de toevlucht die French vindt in het leger blijkt te zijn, een plek die juist net zo homofobisch is als zijn moeder.

Het is een belangrijk verhaal om te vertellen, maar toch heerst er het gevoel dat het ook gemaakt is om het Amerikaanse marinierskorps te promoten, iets wat uiteindelijk indirect zelf in de film geïnsinueerd wordt. Dit kan natuurlijk te maken hebben met dat Bratton zelf in het marinierskorps heeft gediend en dat hij zijn leven hieraan te danken heeft, maar desondanks mist de film een kritische blik op deze Amerikaanse overmacht. Wat het wel laat zien, is dat een leven in het korps niet makkelijk is en de hoeveelheid wilskracht en motivatie men nodig heeft om deze hele training te kunnen doorstaan. Iedere kandidaat heeft dan ook zijn eigen reden om niet op te geven. Wat dit uiteindelijk oplevert is broederschap voor het leven.

Sanne Brands

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 23 februari 2023