The Score (2001)

Regie: Frank Oz | 124 minuten | drama, misdaad, thriller | Acteurs: Robert De Niro, Marlon Brando, Edward Norton, Angela Bassett, Gary Farmer, Paul Soles, Jamie Harrold, Serge Houde, Jean-René Ouellet, Martin Drainville, Claude Despins, Richard Waugh, Mark Camacho, Christina Colburn, Gavin Svensson

De Amerikaanse traditie van method-acting gaat ervan uit dat je als acteur een rol pas goed speelt, als je helemaal in de huid kruipt van je personage. Alle kenmerken, trekjes en gewoonten van het personage moet je je eigen maken, zodat je het personage wordt. Een acteur is dus als het ware zijn personage. Voorbeelden van acteurs die grote faam verwierven met deze manier van acteren zijn Marlon Brando en Robert De Niro. Regisseur Frank Oz kreeg het voor elkaar deze twee grootheden samen in een film te laten spelen; als klap op de vuurpijl werd de ‘kroonprins’ van het method-acting, Edward Norton, aan de cast toegevoegd. Dat zou wel eventjes een masterclass acteren worden!

Regisseur Oz, die degelijke films maakte met ‘Dirty Rotten Scoundrels’ (1988), ‘In & Out’ (1997) en ‘The Stepford Wives’ (remake uit 2004) blijft toch altijd die ‘man van The Muppets’. En dat heeft hij geweten ook; tijdens de opnamen van ‘The Score’ (2001) werd hem voortdurend het bloed onder de nagels vandaan gehaald door de nukkige Brando. Die noemde Oz constant Piggy, naar Miss Piggy waar Oz zijn stem aan verleende. Dat liep zo uit de hand dat er geen communicatie meer mogelijk was tussen Brando en Oz en De Niro als intermediair moest fungeren. Het is daarom al een prestatie van Oz dat hij ‘The Score’ met zo’n beheerste hand heeft kunnen voltooien. Het zou overigens de laatste film worden met Brando, die drie jaar na de voltooiing van ‘The Score’ op tachtigjarige leeftijd overleed.

In de film speelt Robert De Niro de rol van inbreker Nick Wells. Hij staat op het punt zijn inbrekerscarrière vaarwel te zeggen en wil zijn aandacht eigenlijk alleen nog besteden aan zijn vriendin (Angela Bassett) en zijn jazzclub. Voor hij zijn ‘carrière’ als inbreker voorgoed achter zich kan laten wordt hij door zijn ‘suikeroom’ Max (Marlon Brando) overgehaald nog één laatste klus te doen – een inbraak waarmee een bedrag met zeven nullen is gemoeid. De klus bestaat uit het stelen van een zestiende eeuwse Franse scepter die in een douanegebouw ligt opgeborgen. Echt origineel kun je het verhaal van ‘The Score’ niet noemen, want je kunt er natuurlijk vergif op innemen dat het laatste klusje van Nick niet zal verlopen zoals gepland. Dankzij de cast blijft deze misdaadfilm echter interessant. Edward Norton speelt een boeiende rol als de jonge en arrogante Jackie Teller, die het plan om de scepter te stelen heeft bedacht. Om in de buurt van de buit te komen werkt hij al enige tijd in het douanegebouw. Daar kennen ze Jackie als Brian: een verstandelijk gehandicapte conciërge. En juist de jonge Norton, de man met de minste ervaring van het hele stel, steelt de show in ‘The Score’ met zijn haast perfecte imitatie van een zwakzinnige, wiens hoofdschudden en gebaartjes bij vlagen doen denken aan Dustin Hoffman in ‘Rain Man’ (1988).

Nortons tegenspelers – toch niet de minsten – worden bijkans weggespeeld en dat mag een uitzonderlijke prestatie genoemd worden. De Niro is degelijk als Nick Wells, maar doet eigenlijk niet meer dan zijn werk. Hij is de degelijkheid zelve. Zijn prestatie heeft derhalve weinig bijzonders, weinig extra glans. Brando heeft een kleinere rol, maar weet het publiek desondanks te bekoren met zijn beperkte bijdrage. Het is jammer dat Angela Bassetts rol zo weinig voorstelt. Als je een dergelijke topactrice in de gelederen hebt moet je daar eigenlijk wel je voordeel mee doen. Maar haar rol van Diane is nietszeggend en dus ondankbaar. Een gemiste kans voor schrijvers Kario Salem en Daniel E. Taylor. De overige aankleding van de film, met sfeervolle jazzy soundtrack van Howard Shore en een decor in jaren zeventig sfeer, is voldoende uitgewerkt om een meerwaarde te hebben voor de film.

Hoewel ‘The Score’ weinig punten scoort op het gebied van originaliteit, is de film zeker vermakelijk. Van de cast gaat er een bijzondere magie uit; alleen al om de iconen Brando en De Niro samen in een film te zien gaat de gemiddelde filmliefhebber al watertanden. Drie generaties, drie acteertijdperken die elkaar vinden in ‘The Score’ en daar scoor je bij voorbaat al punten mee.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 1 november 2001