The White Crow (2018)

Recensie The White Crow Cinemagazine Regie: Ralph Fiennes | 127 minuten | biografie, drama | Acteurs: Oleg Ivenko, Ralph Fiennes, Louis Hofmann, Adèle Exarchopoulos, Sergei Polunin, Olivier Rabourdin, Raphaël Personnaz, Chulpan Khamatova, Zach Avery, Mar Sodupe, Calypso Valois, Aleksey Morozov, Nebojsa Dugalic, Igor Filipovic

Rudolf Noerejev (1938-1993) was een wereldberoemd danser met een charisma dat het IJzeren Gordijn oversteeg. De biopic ‘White Crow’ van Ralph Fiennes kiest voor klassiek drama, met flashbacks, strijkmuziek en sepiatinten. Dat vraagt om een sterke lead, het zwakke punt van de film. De Oekraïense balletprofessional Oleg Ivenko is dramatisch te weinig onderlegd en spreekt gebrekkig Engels, wat in dialogen met bijvoorbeeld Adèle Exarchopoulos (Parijse vriendin Clara Saint) nog wordt versterkt. Een energieke jonge danser in de balletscènes is Ivenko, een schutterende antiheld uit een Bordewijkroman daarbuiten.

Kan dat de bedoeling zijn geweest? Denk het niet. Gelijkenis is er zeker (Ivenko oogt koel en aantrekkelijk) en iedereen doet zijn best – ook Fiennes als balletleraar, met netjes uit het hoofd geleerd Russisch. Teveel authenticiteit en te weinig leven? Misschien dat Fiennes in een eerdere levensfase zelf Noerejev had moeten spelen. Misschien is Fiennes als regisseur niet zo’n feestnummer op de set. De dialoogrijke film maakt een degelijke, formele indruk, ondanks de visuele zwier en een incidentele oogopslag van Exarchopoulos, maar dat zijn intermezzo’s dan wel oprispingen in de film gebaseerd op de biografie van Julie Kavanagh, die meeschreef aan het script.

Deze biopic vraagt overtuigend drama. Sterker nog: de werkelijkheid leest als een roman. Een Russische jongen wordt geboren in een trein en ontworstelt zich als danser aan de armoede en uiteindelijk aan het communisme. Noerejevs biseksualiteit was een publiek geheim, ook in de Sovjet Unie; hij vluchtte naar het westen. De problematiek rond deze ontwikkelingen wordt door Ivenko binnen de mogelijkheden vertaald. Dat creëert een beeld van Noerejev als arrogante, schouderophalende jongeling, intelligent genoeg om anderen te begrijpen, maar weinig empathisch en te weinig charismatisch. Dat laatste kan Ivenko misschien niet worden aangerekend, maar de dwingende kracht van de echte Rudolf Noerejev ontbreekt.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 11 april 2019
Digital download-release: 9 augustus 019
VOD-release: 21 augustus 2019