Wilkolak (2018)

Regie: Adrian Panek | 88 minuten | drama, horror | Acteurs: Kamil Polnisiak, Nicolas Przygoda, Sonia Mietielica, Danuta Stenka, Werner Daehn, Jakub Syska, Helena Mazur, Krzysztof Durski, Maksymilian Balcerowski, Julia Slusarczyk, Matylda Ignasiak, Oleksandr Shcherbyna, Eugeniusz Malinowski, Radoslaw Chrzescianski, Wojciech Namiotko, Barbara Pigon

Stel je voor dat je zo’n dorst hebt, dat je de druppels die langs een vochtige muur lopen opslurpt. Stel je voor dat je zo’n honger hebt, dat je je als een wild beest tussen een kluwen mensen werpt op een net geopend conservenblikje, zonder te weten wat er eigenlijk in zit, en of het niet bedorven is. De acht kinderen in de Pools, Nederlands en Duitse co-produktie ‘Wilkolak’ (‘Werewolf’) van regisseur Adrian Panek, hebben na de Tweede Wereldoorlog nog altijd niet het geluk aan hun zijde. Ze zijn dan wel bevrijd door de Russen vanuit het concentratiekamp Wolfsberg, maar een veilig thuis hebben ze nog lang niet. In een groot, slecht onderhouden landhuis midden in het bos vinden ze een plek om te slapen en de enige volwassene die ze goed gezind is, kan niet lang voor ze zorgen.

‘Wilkolak’ drijft op sfeer. De kinderen, variërend in leeftijd van piepjong (waarschijnlijk zijn ze zelfs geboren in het concentratiekamp) tot een jaar of twintig, hebben niets meer dan hun overlevingsinstinct en dat heeft ze tot nu toe erg ver gebracht. Ze lijken wel een hechte groep, maar als het er op aankomt, is het ieder voor zich. Dat uit zich bij de één wat duidelijker als bij de ander. Maar de dreiging is continu voelbaar, omdat het niet duidelijk is waar het gevaar zich nu eigenlijk bevindt: buiten of binnen het stel.

Zoals de titel doet vermoeden heeft dit grimmige sprookje vol symboliek horrorachtige, fantasytrekjes. Het is naadloos verweven in het coming-of-age-verhaal dat overloopt van angst, maar ook hoop. De kinderen zijn getekend door de gruwelen van de oorlog, waardoor je als vanzelf met ze meeleeft en ook begrip hebt voor de onmenselijke trekjes die ze soms vertonen. De kindacteurs weten dit heel naturel over te brengen, Panek toont zich een uitermate goede acteursregisseur.

De setting is zeer fraai. Het landhuis, waarin zich veel van de scènes afspelen, is een doolhof van deuren, kleine kamertjes en een tot nog toe nog werkende etenslift. Het bos is zo’n typisch ondoordringbaar Oosteuropees woud, waar je uren kan wandelen zonder een levende ziel tegen te komen. Je moet er niet aan denken in deze omgeving opgesloten te zitten.

‘Wilkolak’ is voor horror- en actiefilm liefhebbers waarschijnlijk iets te traag – zeker in het middenstuk – hoewel de bodycount dan ook door blijft lopen. Maar dankzij de originele invalshoek en uitwerking hiervan is dit juweeltje van een film voor psychologische horrorfans niet te missen.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 22 augustus 2019
DVD-release: 22 januari 2020