Three Generations (2015)

Regie: Gaby Dellal | 90 minuten | drama | Acteurs: Elle Fanning, Linda Emond, Susan Sarandon, Naomi Watts, Andrew Polk, Marcos A. Gonzalez, Antonio Ortiz, Tessa Albertson, Marquis Rodriguez, Gameela Wright, Jordan Carlos, Elle Winter, Lucca de Oliveira, Francesca Keller

Valt niet mee om meteen van ‘Three Generations’ te houden, ondanks de capabele stuurlui in beeld, zijnde Elle Fanning, Naomi Watts en Susan Sarandon (in die volgorde). Aanvankelijk denk je dat regisseur Gaby Dellal met de Amerikaanse COC een promotiefilm heeft gemaakt voor de vrijzinnige vrouwenmaatschappij, met lesbische krasse knarren (Sarandon/Emond), een interraciaal datende dochter die bij haar moeder woont (Watts) en een transgender puberdochter (Fanning). Helemaal klikken tussen de kijker en deze ‘sisters’ gaat het nooit met die schematische opzet. Zeker niet als de familietrauma’s ook nog eens moeten worden uitgedreven.

‘Three Generations’ belandt midscheeps in soapy vaarwater; terwijl het kernprincipe – Ramona/Ray wil van geslacht veranderen en heeft daartoe de handtekening van beide, in onmin levende ouders nodig – uitgevoerd dient te worden, wordt ook het biologisch vaderschap van het kind in kwestie nog eens betwist. Het gekke is, dat met alle chaos in de tweede filmhelft ook de juiste emotie aan de oppervlakte komt, waardoor de film toch enigszins op zijn plaats valt als transgenderversie van ‘Terms of Endearment’, al doet het generatieconflict tussen de matriarchale Dolly (Sarandon) en haar neurotische dochter Maggie (Watts) gekunsteld aan.

Zuchtmomentjes daargelaten, vervelen doet ‘Three Generations’ niet en hoewel de karikaturale bemoeizuchtige-omarol van Sarandon op de zenuwen kan werken wordt New York bij tijd en wijle flatteus in beeld gebracht en wordt er adequaat geacteerd, met de nodige chemie. De altijd overtuigende Watts compenseert scriptuele leegte immer met extra inzet en Fanning gelooft oprecht in haar rol, die zij gedreven vormgeeft. Fanning is dan ook de bescheiden ster van deze film. Uiteindelijk is bloed natuurlijk dikker dan water, en aan het slot gaan alle ruziezoekers – zoals gebruikelijk in dit soort feelgood – toastend met elkaar aan tafel.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 27 oktober 2016
DVD-release: 11 april 2017