Thumbsucker (2005)
Regie: Mike Mills | 93 minuten | drama, komedie | Acteurs: Lou Pucci, Tilda Swinton, Vincent D’Onofrio, Keanu Reeves, Benjamin Bratt, Kelli Garner, Vince Vaughn, Chase Offerle, Dakota Goldhor, Walter Kirn, Kit Koenig
Mike Mills is een regisseur, die net als bijvoorbeeld David Fincher, Spike Jonze, Michel Gondry en Jonathan Glazer een succesvolle overstap heeft gemaakt van het regisseren van videoclips naar speelfilms. Prachtig ondersteund door de muziek van The Polyphonic Spree is ‘Thumbsucker’ een mooie film, die helaas zijn naam tegen zich heeft, omdat de titel allerlei associaties op zal roepen.
De duimzuiger is Justin Cobb, een onzekere tiener, die zich verbergt achter zijn grungekapsel en zichzelf op moeilijke momenten troost met zijn duim. Een fase die de meeste van zijn leeftijdsgenoten al meer dan tien jaar afgesloten hebben. Justin heeft het niet makkelijk, met een mislukte prof-sporter als vader (een prachtrol van Vincent D’Onofrio), een lieve maar afwezige moeder (een al even briljante Tilda Swinton) en een etterig broertje, die Justin het liefst op zijn fouten wijst en beweert dat hij maar normaal is geworden om de boel in balans te houden.
Toch kun je niet spreken van een slechte jeugd, Justin is echter alleen omringd door volwassenen die dat predikaat eigenlijk niet verdienen. Hij noemt zijn ouders Mike en Audrey, op verzoek van zijn vader, omdat deze zich zo oud voelt als ze pap en mam genoemd worden. Dat is niet het enige probleem waar Mike mee worstelt: hij kan ook erg slecht tegen zijn verlies en kan het niet uitstaan als er mensen beter zijn dan hem, zelfs als diegene zijn eigen zoon is. Mike stormt af en toe de slaapkamer van Justin in om te checken of zijn duimen vochtig zijn en als ultiem afkickmiddel schrijft hij met stift zijn initialen op de duimen van zijn zoon.
Audrey heeft een tienerlijke crush op een acteur, Matt Schramm (leuke cameo van Benjamin Bratt). Als zij promotie maakt op haar werk komt ze te werken in een afkickkliniek waar ook veel beroemdheden inchecken om van hun verslaving af te komen. Justin vermoedt dat de zojuist opgenomen Schram daar een reden van is en twijfelt over de trouw van zijn moeder. Ondertussen is Justin zelf verliefd op de aantrekkelijke Rebecca (Kelli Garner), die gedurende de film transformeert van milieu-activiste tot sensuele vamp. Geheel tegen ieders verwachtingen in lijkt het iets te worden tussen de twee tieners, tot het moment komt dat Rebecca volledige openheid van Justin eist. Dan is er nog de new age orthodontist Perry (Keanu Reeves) die Justin behandelt voor de gevolgen van zijn duimzuigen. In een cruciale scène helpt hij Justin onder hypnose van zijn verslaving af en de gevolgen liegen er niet om. Het is een hele leuke rol van Reeves die hier laat zien dat hij best kan acteren. Ook de bijrol van Vince Vaughn is meer dan vermakelijk, hij is leraar en leider van de debatclub. Zijn karakter laveert tussen creepy en too eager to please, jammer dat hij niet meer screentime krijgt.
Als Justin stopt met duimzuigen, merkt hij al gauw dat hij verandert. De invloed van de medicijnen die hij inneemt tegen het zojuist bij hem vastgestelde ADHD is enorm. Hij is alert, opmerkzaam, zelfverzekerd en wordt de ster van de debatclub. Maar ook, zo zegt het personage van Vince Vaughn, “een monster”. Dat laatste valt nog wel mee, zo blijven we medelijden houden met Justin als hij zijn eerste seksuele ervaringen opdoet, omdat de manier waarop dit gebeurt – ondanks dat het met het meisje van zijn dromen is – niet de meest wenselijke methode is. Ook zijn we oprecht blij als blijkt dat hij toegelaten wordt tot de Universiteit in New York, en met het olijke einde van de film houdt iedereen een goed gevoel over aan dit veelbelovende debuut van Mike Mills.
Monica Meijer
Waardering: 3.5