Unstoppable (2010)
Regie: Tony Scott | 99 minuten | actie, drama, thriller | Acteurs: Denzel Washington, Chris Pine, Rosario Dawson, Ethan Suplee, Jessy Schram, Kevin Dunn, Elizabeth Mathis, Kevin Chapman, David Warshofsky, Eric Unger, Jeff Wincott, Victor Gojcaj, Meagan Tandy, Lew Temple, Andy Umberger, Kevin McClatchy, Scott A. Martin, L. Derek Leonidoff, A.J. Verel, Patrick McDade
Sommige samenwerkingsverbanden zijn vruchtbaarder dan andere. Die tussen regisseur Ridley Scott en acteur Russell Crowe bijvoorbeeld. Samen maakten ze al vijf films en de meeste daarvan zijn zeer geslaagd. Ridleys jongere broer Tony Scott, ook filmregisseur van beroep, werkt dan weer liever met Denzel Washington. Ook zij brachten samen al vijf films op het witte doek: ‘Crimson Tide’ (1995), ‘Man on Fire’ (2004), ‘Déjà Vu’ (2006), ‘The Taking of Pelham 123′ (2009) en ‘Unstoppable’ (2010). Stuk voor stuk actiespektakels waarin Washington schittert in de rol die hij zo vaak speelt: the good guy. In ‘Unstoppable’ is hij de ervaren machinist Frank Barnes die samen met machinist Will Colson (gespeeld door Chris Pine) een op hol geslagen trein vol gevaarlijke chemicaliën probeert af te stoppen. Alle clichés worden uit de kast gehaald en de film is behoorlijk voorspelbaar. Desondanks leveren Scott en Washington een vermakelijk spektakel af die je van de eerste tot de laatste minuut op het puntje van je stoel laat zitten.
Door menselijk falen – ‘uiteraard’ is een dommige en dikke machinist (Ethan Suplee) verantwoordelijk – raakt de loodzware goederentrein 777 onbemand op het spoor. Steeds sneller koerst het gevaarte vol explosieve stoffen in de richting van een drukbezette stad in Noord-Pennsylvania. Een ramp lijkt niet te voorkomen, zeker niet in de wetenschap dat het spoor in die stad een haarscherpe bocht maakt die de trein in volle vaart nooit kan houden. Spoorwegovergangen worden afgesloten, terwijl coördinator Connie (Rosario Dawson) vanuit het zenuwcentrum van het spoorwegbedrijf met man en macht probeert te redden wat er te redden valt. ‘Uiteraard’ is het voor haar baas (Kevin Dunn) belangrijker om geld te besparen dan mensenlevens te redden. Wanneer verscheidene pogingen om de trein tot stilstand te brengen mislukken, komen onze helden Frank en Will, die met de grootst mogelijke moeite hun goederentrein op tijd aan de kant proberen te krijgen vóór de 777 eraan komt, in actie. Lukt het hen om Pennsylvania te redden van de grootste ramp uit de geschiedenis?
Er is veel mis aan ‘Unstoppable’. Ten eerste is het concept weinig origineel. We zagen bijvoorbeeld al eerder een ontspoorde en op hol geslagen trein in Andrey Konchalovskiy’s ‘Runaway Train’ (1985). Het script rammelt ook aan alle kanten (vooral de emotionele backstory van beide helden barst van de clichés, en een potentiële ramp met een trein vol schoolkinderen loopt af met een sisser) en tegen het einde boet de film in aan geloofwaardigheid. Voorspelbaar is het natuurlijk ook. Desondanks weet Scott je van het begin tot het einde geboeid te laten kijken naar zijn rampenspektakel. Hij grijpt je vanaf minuut één beet en laat je pas los zodra de eindcredits in beeld verschijnen. Zijn ultieme wapen is de perfect gespannen spanningsboog. Daarmee krijgt hij het voor elkaar om zelfs de meest cynische kijker, die dacht gemakkelijk door al die clichés heen te kunnen prikken, op het puntje van zijn stoel te krijgen. Want ook al weet je hoe het afloopt, zenuwslopend is het wel. Een belangrijke rol hierin is weggelegd voor het camerawerk en de montage. Scotts stijl is over het algemeen rusteloos, dynamisch en energiek (of luid, druk en nerveus, dat is ook een manier om het te interpreteren) en ook nu volgt hij met succes het beproefde recept. Geholpen door een degelijke cast weet hij er een amusant geheel van te maken.
‘Unstoppable’ is typisch zo’n film waarbij je je verstand op nu moet zetten. Sta er maar niet te lang bij stil dat de personages behoorlijk vlak zijn, het script uit gatenkaas bestaat en je van tevoren al weet hoe het zal aflopen. Niet te veel nadenken, zo verpest je voor jezelf namelijk je avond en dat is zonde. Dit standaard verhaaltje is namelijk verrassend spannend, als je het erin wilt zien. Zet gewoon die knop om, want alleen dan, als je erin mee wilt gaan, kun je genieten van een dynamisch actiespektakel dat van begin tot einde razend spannend is. Popcornvermaak pur sang! Is ook wel eens lekker toch?
Patricia Smagge
Waardering: 3
Bioscooprelease: 2 december 2010