Wallace & Gromit: A Grand Day Out (1989)

Regie: Nick Park | 23 minuten | animatie, komedie, familie, korte film | Originele stemmencast: Peter Sallis

‘A Grand Day Out’ was de eerste kennismaking met het duo Wallace en Gromit. Regisseur Nick Park werkte maar liefst zes jaar aan deze film van slechts 23 minuten en het was een onderdeel van zijn afstudeerproject. Hij gebruikte de techniek van stop motion animatie, waarbij elke seconde opgedeeld wordt in 24 afzonderlijke beeldjes.

In de loop der jaren heeft hij veel gesleuteld aan het verhaal. Gromit was bijvoorbeeld in het begin een kat, maar omdat een hond groter is, leek het hem makkelijker om mee te werken in klei. Ook had Gromit in eerste instantie een stem, die zelfs opgenomen was en zou hij kunstjes doen en rondrennen. Toen ze bezig waren met de eerste scène had Park al door dat dat moeilijk te filmen zou zijn en vond hij het een grotere uitdaging om het karakter van Gromit tot uiting te laten komen door de gezichtsuitdrukkingen. En dat is hem prima gelukt!

Wallace is een alleenstaande man van middelbare leeftijd en Gromit is dus zijn hond én zijn beste vriend. Wallace is uitvinder en dat biedt de mogelijkheid om allerlei grappige snufjes toe te voegen aan het verhaal.

In dit eerste avontuur van het uit klei geknede duo zijn ze hard toe aan een vakantie. Maar waar moet de reis heen? Na allerlei opties afgewezen te hebben, zijn ze het al snel eens, ze gaan naar de maan! Ze hebben immers geen kaas meer en iedereen weet tenslotte dat de maan van kaas is gemaakt. Al snel bouwen de twee samen een raket en is de eerste stap op de maan gezet. Ze komen een soort gele hoekige R2D2 tegen. Het blijkt dat ook deze machine erg gevoelig is, want hij (zij?) wil dolgraag naar de aarde voor een skivakantie. Aan de andere kant laat Park hierin zijn weerstand tegen machines zien, omdat de robot zijn eigen leven gaat leiden en zich keert tegen degene die hem tot leven heeft doen komen (Wallace die geld in de machine heeft gestopt). Dit is een terugkerend thema in de W&G-films.

Het verhaal is simpel, maar zeer effectief. Dit komt vooral door de karakters die Nick Park bedacht heeft voor zijn film. Wallace, de wat onnozele en onbeholpen uitvinder en Gromit, de superintelligente en gevoelige hond, zijn twee uitersten. Verder zit de film vol visuele grapjes, zoals de muizen die in de kelder tegelijkertijd een zonnebril opzetten tegen het licht van de opstijgende raket. Het is een film die voor zowel jong als oud geschikt is én juist sterker wordt door het herhaaldelijk bekijken, omdat je steeds nieuwe dingen ontdekt.

Monica Meijer

Waardering: 4