Your Mum and Dad (2019)
Regie: Klaartje Quirijns | 77 minuten | documentaire
Regisseur Klaartje Quirijns duikt in haar eigen geschiedenis, en de rollen van ouders en kinderen. Wat maakt ons wie we zijn, en wat hebben onze (voor)ouders daar voor schuld aan? Generaties dragen trauma’s over, zo is het, toch?
‘Your Mum and Dad’ valt meteen op door de Bromet-aanpak, van vragen stellende filmer buiten beeld. Ondergetekende vindt het snel sturend, vooral als het gaat om een egodocument. Quirijns ondersteunt haar betoog met levendige beelden van haar eigen dochters, die in gezinsverband over ouderliefde praten. Ook mooi zijn de dichterlijke quotes, van Saul Bellow (‘zoek niet naar de doden, zij zoeken jou’) en Philip Larkin (‘They fuck you up, your mum and dad. They may not mean to, but they do’).
Het graven in het verleden, een liefdeloze maar avontuurlijke vader die de maker Kees noemde, is een beetje koketteren met leed. Elk huisje heeft tenslotte zijn kruisje. Het laatste wat Klaartje van Kees gehoord heeft is dat hij zonder geld ervandoor ging met een Afrikaanse prinses. Interessant wordt het misschien wanneer ze hem weer eens opbelt. De paradijsvogel klinkt als een aangeschoten Maarten Spanjer; zij is de volwassene in het gesprek. Zo zijn er zovelen.
Waarom kan haar gemankeerde vader zich niet hechten? Het antwoord wordt niet gegeven, terwijl de sleutel in het slot steekt. Er is een overleden kind, waarover Quirijns moeder mag vertellen. Dan weer waaiert Quirijns uit naar New York, waar iedereen een therapeut heeft, alsof de New Yorkers zweven als engelen. Mooi gevonden, maar het verhaal van Quirijns’ New Yorkse ex Michael, misbruikt door zijn moeder, leidt ook af. Zeker als diens therapeut over zijn eigen grieven begint.
Het puberdrama van de dochters valt natuurlijker samen met de film dan het leed van de volwassenen. Buiten beeld is Quirijns ook moeder, en dat werkt dankzij de close-ups. Het lijkt een beetje op psychoanalyse, wat ook werkt dankzij de open tieners, die duidelijk een hechte relatie met Quirijns onderhouden. Hierdoor blijft de film sympathiek. Tegelijkertijd lijkt er meer in te hebben gezeten, vooral wat betreft de focus op één specifiek verhaal.
Jan-Kees Verschuure
Waardering: 3
Bioscooprelease: 3 oktober 2019