Zombieland: Double Tap (2019)

Recensie Zombieland: Double Tap CinemagazineRegie: Ruben Fleischer | 99 minuten | actie, komedie | Acteurs: Woody Harrelson, Jesse Eisenberg, Emma Stone, Abigail Breslin, Zoey Deutch, Avan Jogia, Rosario Dawson, Luke Wilson, Thomas Middleditch, Victoria Hall, Victor Rivera, Ian Gregg, Devin Mojica, Rachel Luttrell, John Dixon, Ronny Mathew, Jess Durham

Tien jaar na het prettige en bij vlagen bijzonder vermakelijke ‘Zombieland’ worden we herenigd met het zombiebestrijdende viertal Columbus (Jesse Eisenberg), Tallahassee (Woody Harrelson), Wichita (Emma Stone) en Little Rock (Abigail Breslin) dat in het origineel de sympathie van een hoop kijkers wist te winnen. De openingsscènes van ‘Zombieland: Double Tap’ maken al snel duidelijk wat we kunnen verwachten: een hoop actie, aanvalslustige ondoden en de nodige gore, overgoten met een humoristisch sausje dat vooral uitblinkt in eenvoud en gevatheid.

Nog meer dan zijn voorganger is ‘Zombieland: Double Tap’ een parodie op het zombiegenre, waarschijnlijk een van de meest uitgemolken filmconcepten op de planeet. Niet voor niets opent Columbus met de volgende woorden: “U heeft veel keuzemogelijkheden op het gebied van zombie-entertainment. Bedankt dat u voor ons heeft gekozen.” Deze niet van satire gespeende openingstekst geeft al aan dat de film zichzelf en het hele zombiegenre niet bijster serieus neemt.

Op karakterologisch vlak is er weinig nieuws onder de zon. Columbus is nog steeds de intelligente, maar wat sullige en sociaal onbeholpen nerd, terwijl Woody Harrelson prima op zijn plaats blijft als de stoere, maar vanbinnen gevoelige (type ruwe bolster, blanke pit) cowboy Tallahassee. Wichita is inmiddels de vaste vriendin van Columbus, maar nog immer de stoere chick uit deel 1 die de kunst verstaat om de door de VS struinende zombiehordes op uiteenlopende manieren een kopje kleiner te maken. Alleen haar jongere zus Little Rock past niet meer in het vertrouwde plaatje. Ze heeft een grote drang om het nest, dat haar disfunctionele ‘familie’ inmiddels is geworden, te verlaten. Klaar om haar vleugels uit te slaan, trekt Little Rock alleen de wijde wereld in, wat er uiteindelijk toe leidt dat ze terechtkomt in een hippiecommune. Daarnaast maken we kennis met een nieuwe zombiesoort. De door Columbus tot ‘terminators’ gedoopte exemplaren zijn sneller en sterker dan hun ‘normale’ evenknieën en dus een stuk moeilijker uit te schakelen. Ze kunnen bijvoorbeeld een indrukwekkend aantal kogels opvangen voordat ze definitief ter ziele gaan.

‘Zombieland: Double Tap’ tapt dus grotendeels uit hetzelfde vaatje als de eerste uitgave in deze franchise, zij het dat dit tweede deel nog net wat actierijker, excessiever en zelfbewuster is. Net als ‘Zombieland’ leeft ‘Zombieland: Double Tap’ vooral van de interacties en chemie tussen de vier hoofdprotagonisten. Sterke gore-gags, verwijzingen naar andere films/populaire cultuurfenomenen en pittig gekruide oneliners toveren geregeld een lach op je gezicht, vooral omdat je ziet dat de acteurs zichtbaar lol beleven aan hun rollen. De makers injecteren de film bovendien met een stevige dosis sociale satire. Met name de archetypische, in monstertrucks rondscheurende rednecks en naïeve hippies worden stevig op de hak genomen. Ook het oerdomme meisje-meisje Madison, een vleesgeworden parodie op het type tienermeid dat de gemiddelde MTV-realityshow bevolkt, is een leuke toevoeging aan het karakterensemble.

Liefhebbers van het eerste deel zullen ook aan ‘Zombieland: Double Tap’ ongetwijfeld veel kijkplezier beleven. De karakters blijven interessant en sympathiek, terwijl de actiescènes vermakelijk, intens en uitbundig zijn. De humor bestaat uit een goed uitgekiende mix van subtiliteit en platheid. Daar staat wel tegenover dat de film sterk leunt op fanservice en qua verhaal en nieuwe input wat weinig vlees op de botten heeft. Een meer dan acceptabele vervolgfilm, al is het de vraag of er nog genoeg in het creatieve vat zit voor een sterk derde deel.

Frank Heinen

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 november 2019
Digitaal download-release: 16 maart 2020
VOD-release: 20 maart 2020
DVD-, blu-ray- en 4K UHD-release: 25 maart 2020 (ook in duoverpakking met ‘Zombieland’ (2009)